""ما را همه شب نمی‌برد خواب
ای خفته روزگار دریاب
در بادیه تشنگان بمردند
وز حله به کوفه می‌رود آب""
نفر اول گفت: به نظرت اگه از سر شب تا صبح این شعر رو زمزمه کنیم، حقش ادا میشه؟
نفر دوم گفت: خیال نمی کنم. دستِ کم چندین زندگی زمان لازمه که این شعر فریاد زده بشه تا ... .
این بود وفای عهد اصحاب!؟
سعدی است دیگر...غزلیاتش گاهی آدم را به دیوار می‌کوباند به توالی!
دقیقا میله جان!
هم سلطان سخن و هم سلطان فرم!
شجریان آن را خوانده و من سالهاست که گاه و بیگاه باخودم زمزمه اش می کنم و هر بار برایم تازه است.
عرض ارادت به مداد خانِ گرامی!
با نفر دوم موافقم!
و منم... .
سلام مجید جان
حالت چطوره؟
وبمو حذف کردم ولی آدرس ایمیلم سر جاشه
می خونمت البته :)
شاد باشی
سلام بر پرستوی عزیز!
مسلمه که دلایل خودت رو داشتی برای این کار اما من از خوندن وبلاگت لذت می بردم. اگه روزی دوباره نوشتن رو شروع کردی با خبرم کن لطفا.
+ لطف داری. ممنون که هنوز و با این احوال می خونی اینجا رو.. خودمم خیلی وقتا نمیخونمش
سبز باشی