دویدن با ذهن
کلمات، مسیرهای دویدن با ذهن را نشان میدهند... اینجا از ادبیات، سینما و هرآنچه دوست میدارم مینویسمدویدن با ذهن
کلمات، مسیرهای دویدن با ذهن را نشان میدهند... اینجا از ادبیات، سینما و هرآنچه دوست میدارم مینویسمپیوندها
بایگانی
- آذر 1400 1
- آبان 1400 2
- مهر 1400 3
- بهمن 1399 1
- دی 1399 3
- تیر 1399 1
- خرداد 1399 1
- اردیبهشت 1399 1
- اسفند 1398 1
- شهریور 1398 1
- مرداد 1398 2
- اسفند 1397 1
- آذر 1397 2
- مرداد 1397 2
- تیر 1397 2
- خرداد 1397 1
- فروردین 1397 4
- اسفند 1396 3
- بهمن 1396 2
- دی 1396 4
- آذر 1396 4
- آبان 1396 5
- مهر 1396 6
- شهریور 1396 4
- مرداد 1396 5
- تیر 1396 4
- خرداد 1396 4
- اردیبهشت 1396 4
- فروردین 1396 1
- اسفند 1395 2
- بهمن 1395 7
- دی 1395 4
- آذر 1395 4
- آبان 1395 10
- مهر 1395 3
- شهریور 1395 3
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 3
- خرداد 1395 5
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 8
- اسفند 1394 8
- بهمن 1394 6
- دی 1394 4
- آذر 1394 6
- آبان 1394 13
- مهر 1394 11
- شهریور 1394 10
- مرداد 1394 10
- تیر 1394 17
- خرداد 1394 7
جستجو
آمار : 179118 بازدید
Powered by Blogsky
کو...کو
کوکویی می خواند؛
لیکن امروز، درست هم امروز
کسی این جا نیست.
"شو ها کُو"
................................................................
عکس(نقاشی) نتی ست و نمی دانم متعلق به که.
مجید مویدی
چهارشنبه 19 اسفند 1394 ساعت 20:27
بعضى وقت ها باید قدر داشت
قدر همین کسى اینجا نبودن ها رو
من یه جور اُخت و علاقه به تنهایی م دارم.
شاید منظور شما هم همین باشه.
گمان کنم دچار آن رگ پنهان رنگها هستی...
تنهایی؟
چقدر هم تنها....
دچاریم رفیق...
و فکر کن که ماهی کوچک دچار ابی دریای بیکران باشد....
دیر م و کم. کم و ناگزیز از این همه کلمه.
ببخشم رفیق
"غروب بود
مسافر آمده بود
و روی صندلی راحتی، کنار چمن
نشسته بود:
«دلم گرفته....دلم عجیب گرفته است.
تمام روز به یک چیز فکر می کردم
و رنگ دامنه ها هوش از سرم می برد.
خطوط جاده در اندوه دشت ها گم بود.......
نه، هیچ چیز...
هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف نمی رهاند.."
....................
ممنونم ازت شیوا، که این قطعه های بی نظیر رو یادآوری می کنی.
وقتی می بینم سهراب به این خوبی حالم رو گفته، ترجیح میدم هیچی نگم.
همین که میای اینجا رو می خونی، باعث افتخاره رفیق من.